Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie (deels gecorrigeerd)
Nasmak was een uit Nuenen afkomstige, experimentele new wave-band die in 1978 werd opgericht (als Nasmaak, een naam die een jaar later werd omgedoopt in Nasmak, omdat er geen Nederlandstalige nummers meer werden gespeeld). Zowel nationaal als internationaal oogstte Nasmak succes met een combinatie van de traditionele gitaar/bas/drums-opstelling en experimenten met geluid, zoals het gebruik van een kraakdoos, tapes en sequencers.
De band ontstond in 1978 door een samengaan van Truus de Groot (voormalig lid van de Foolsband, de voorloper van Doe Maar) met Toon Bressers, Joop van Brakel en Henk Janssen, die voorheen samenspeelden in het weekend bandje The Common Starecase. In 1980 verscheen hun eerste lp, Nasmak Plus Instruments/Instruments Plus Nasmak, die zeer positief werd ontvangen en door de gezaghebbende Engelse diskjockey John Peel tot beste plaat van het Europese continent in jaren werd bestempeld. Nasmak was de eerste Nederlandse band die in Londen een Peel Session deed.
Zangeres Truus de Groot verhuisde in 1981 naar New York en richtte daar een nieuwe band Plus Instruments op met onder andere Lee Ranaldo op gitaar. De band maakte één ep genaamd Februari-April. Later bracht Truus onder dezelfde naam nog een aantal solo albums uit.
In 1982 kwam Nasmak met hun beste plaat, 4our Clicks. Deze lp werd door muziektijdschrift OOR uitgeroepen tot ‘misschien wel de beste plaat ooit door een Nederlandse groep gemaaksolo at’. De plaat bevat inventieve, voor Nederlandse begrippen zeer oorspronkelijke muziek en geldt dan ook als een klassieker. In de OOR poll “Beste albums van de 20ste Eeuw” in 2000 eindigt 4our Clicks op de 8ste plaats.
Nasmak was bij uitstek een live band die op z’n beste momenten een zinderende en hypnotiserende machine vormde. Een ander handelsmerk van de band was de onvoorspelbaarheid. Nasmak speelde zelden of nooit het materiaal van het zojuist uitgebrachte album, maar stortte zich meteen op nieuw materiaal. Er werd volop geïmproviseerd op het podium.
Van Brakel verliet in 1983, kort voor het uitkomen van het album Duel (waaraan hij nog wel meewerkte) de band en verhuisde naar Amsterdam, met de bedoeling te gaan samenwerken met Dirk Polak (v/h Mecano).
Na zijn vertrek verlegde Nasmak haar koers, nam het album Silhouette (1984) op en tourde in uitgebreide bezetting, waarna de band in 1984 werd opgeheven.
Bezetting
Henk Janssen – gitaar, synths, zang
Joop van Brakel – zang, gitaar
Theo van Eenbergen – basgitaar
Toon Bressers – drums
Overige muzikanten: Aad van Vught (basgitaar), Koen Anker (basgitaar), Milco Bogard (gitaar), Truus de Groot (zang, kraakdoos), Ine van den Berg en Valerie Koolemans Beijnen (backing vocals), Hans Nijssen (synths), Frans van Bommel (gitaar).
Zie ook het artikel van Edwin Hofman over de geschiedenis van Nasmak op Written In Music: http://www.writteninmusic.com/alternative/nasmak-perpetuum-mobile/lang/nl/
Discografie (beperkt, voor volledige lijst klik hier)
- 1980 Nasmak Plus Instruments/Instruments Plus Nasmak
- 1981 Indecent Exposure 1 & 2 (Music For Brass, Wood, Drums And Violins) (cassette)
- 1981 Indecent Exposure 3 & 4 (The Smell Remains) (cassette)
- 1982 4our Clicks
- 1982 Indecent Exposure 5 & 6 (Only This Day And 77 Others) (cassette)
- 1983 Duel
- 1983 Silhouette
NASMAK publiciteitsfoto 1979 vlnr Truus de Groot, Joop van Brakel, Toon Bressers, Koen Anker, Henk Janssen.
(foto Peter Cox)
NASMAK publiciteitsfoto 1980 vlnr Joop van Brakel, Truus de Groot, Henk Janssen, Theo van Eenbergen, Toon Bressers (foto Gert Jan van Rooij)